ŚLIWKI

Śliwki były znane i cenione jeszcze w starożytności np. Egipcjanie wkładali śliwki do grobowców zmarłych wierząc, że w ten sposób zapewni im się godziwy posiłek w zaświatach. Owoce te też znali również Rzymianie, Grecy i Etruskowie, którzy uprawiali je w swoich sadach. 

Obecnie istnieje około 6 000 odmian śliwek hodowlanych. Śliwki mogą być fioletowe, granatowe, zielone, czerwone, żółte lub brązowe. Owoce te pojawiają się dużo wcześniej najlepsze i najsmaczniejsze są na przełomie sierpnia, a września. Śliwki są pełne pektyn, kwasów organicznych, witamin A, E, C oraz z grupy B, które wpływają kojąco na układ nerwowy i poprawiający samopoczucie. Ponadto zawierają ważne składniki mineralne jak: potas, żelazo, wapn, magnez i fosfor. Pomagają zapobiegać miażdżycy i chorobom serca. Owoce te polecane są osobom cierpiącym na zaparcia. 

Śliwki doskonale smakują na surowo lecz nadają się na powidła, marmolady, kompoty, dżemy przeciery, marynat. Nadają się także do wypieków oraz do dań wytrawnych. 

Śliwki do jedzenia na surowo najlepiej wybierać jędrne i sprężyste, bez przebarwień, pokryte białą szadzią. Powierzchnia owoca powinna być bez skazy i nadgnić. Natomiast na przetwory najlepszą odmianą jest śliwka węgierka. Śliwki przeznaczone na powidła i dżemy powinny być dobrze dojrzałe, ponieważ wtedy zawierają najwięcej cukru. Jak poznać śliwki gdy są mocno dojrzałe? Poznamy po pomarszczonej skórce przy ogonkach. Zaś jeśli chcemy zrobić kompoty i marynaty ze śliwek najlepsze są jędrne, albo o żółtym aromatycznym miąższu. Powinno się usuwać pestki ze śliwek. Śliwki najlepiej przechowywać w ażurowych koszykach. 

Często zastanawiamy się jakie śliwki będą najlepsze do deserów, ciast, czy kompotów lub powideł. Poniższe informacje mam nadzieję rozwiążą problem. Przedstawię kilka najbardziej popularnych odmian śliwek i w jaki sposób najlepiej spożytkować je w naszej kuchni. 

Popularne odmiany śliwek:

• Empress - owoc duży, elipsoidalny, kształt typowej węgierki. Skórka granatowoczarna z charakterystycznym jasnym nalotem. Miąż zielonkawożółty w niektórych miejscach niezbyt dobrze oddzielający się od pestki, soczysty i słodki. Najlepsze do jedzenia na surowo, do ciast mniej polecane z racji dużej zawartości wody. Można przeznaczyć je także na dżemy i powidła.  
• Mirabelka - małe kuliste owoce o złotożółtej barwie. Ich miąż jest miękki i szklisty, słodki i aromatyczny. Nadaje się do jedzenia na surowo, ale to powidła, dżemy i marmolady nie mają sobie różnych. Dobre są także na kompoty i nalewki. 
• Opal - owoce o średniej wielkości, o owalnym kształcie i cienkiej zielonożółtej skórce, która podczas dojrzewania zabarwia się na ciemny różowo - fioletowy kolor. Żółty miąż jest dość zwarty, soczysty, lekko kwaskowaty i przyjemny w smaku, łatwo odchodzący od pestki. Są wyjątkowo aromatyczne, dlatego świetnie nadają się na dżemy i powidła. 
• Renkloda - odmiana francuska, owoc duży lub bardzo duży, kulisty nieco owalny. Skórka żółtozielona, dość gruba, w pełni dojrzałości żółta pokryta białym nalotem. Miąż żółty, miękki bardzo soczysty, słodki i smaczny, średnio dobrze odchodzący od pestki. Dojrzewają od połowy sierpnia. Można z nich robić kompoty i dżemy. Niezbyt nadaje się do ciast z uwagi na to, że łatwo się rozpadają. 
• Stanley - owoc średnio dojrzały, jajowaty. Skórka ciemnogranatowa z sinym niebieskofioletowym nalotem. Miąż żółty lub zielonkawożółty, średnio ziarnisty, soczysty niezbyt dobrze odchodzący od pestki. To jedna z najsmaczniejszych odmian deserowych, ale nadaje się też na kompoty, dżemy i do suszenia. 
• Węgierka - owoc owalny o ciemnofioletowej skórce i żółtozielonym miąższem. Nie rozpadają się dlatego bardzo dobrze nadają się do robienia knedli, piec ciasta, marynować itp. Na powidła najlepiej kupować je pod koniec września (mogą być lekko pomarszczone są wtedy tak słodkie, że nie ma potrzeby dodawania zbyt dużej ilości cukru. 
• Węgierka dąbrowicka - odmiana polska, owoc średniej wielkości, kulisto owalny. Skórka gruba, brązowo granatowa, pokryta obfitym szaroniebieskim nalotem. Miąż zielonkawożółty, średnio ścisły, słodko kwaskowaty, dobrze odchodzący od pestki. Dojrzewa w sierpniu. Najsmaczniejsze są nieprzetworzone, zawierają sporo cukru, a mało wody nadają się, więc na powidła, kompoty oraz ciast. 
• Węgierka amers - owoc duży, mają owalny lekko wydłużony kształt, czerwoną skórkę którą pokrywa fioletowy nalot. Miąż łatwo odchodzący od pestki jest jasny niemal biały kwaskowo-słodki. Odmiana ta idealnie nadaje się na przetwory zwłaszcza do suszu i powideł, ze względu na walory smakowe uznaje się za odmianę deserową.
• Węgierka bluefre - odmiana amerykańska, owoc duży lub bardzo duży, wydłużony, kulisto-eliptyczny, niesymetryczny. Skórka ciemnoniebieska z bardzo intensywnym jasnym woskowatym nalotem. Miąż żółty lub zielonożółty, miękki, smaczny, mało aromatyczny, średnio dobrze odchodzący od pestki. Dojrzewa w połowie września. należy do owoców deserowych i na przetwory.